Sa bahay ni aling Corazon

Mahigit labing limang taon na rin ang nakalipas nang ihatid ako ng aking ama sa bayan ng san fransisco, Bakasyon noon at mainit ang panahon, agad akong sinalubong ni lola ng isang mahigpit na yakap iyon ang una naming pagkikita ng personal kahit na nakikita ko ang ilan sa mga litrato ng ipinapakita sa akin ng aking ama ay iba pa rin ang pakiramdam na Makita ko si lola ng harapan

Mabait si lola palagi nyang ikinekwento ang mga naging buhay ng aking ama sa kanilang lugar Isa-isa nya ring ipinakilala sakin ang aking mga kamag-anak sa baying iyon. Mababait rin mga tao sa probinsya. Magiliw nila akong tinatanggap sa bawat okasyon tuwing isinasama ako ng aking lola nagkaroon din ako ng mga kaibigan sa probinsya

Masaya ang naging buhay ko sa probinsa at marami akong naging mga kaibigan na kasing edad ko lang nakikilala ko rin ang ilan sa aking mga pinsan. Pinapayagan naman ako ni lola na sumama sa kanila halos mapuntahan na naming ang lahat ng sulok sa bayan ng san francisco

Lahat ng lugar sa bayan ng san Francisco ay pinapayagan ako ni lola dahil ligtas naman daw ang lahat ng sulok ng ng bayan higit pa roon at marami ding sundalo ang nagroronda kada gabi kaya naman mararamdaman ko ang kapayapaan sa bawat sulok ng bayan

Isang lugar lang ang pinagbabawal sakin na aking lola iyon ang isang maliit na barong barong sa na makikita sa tabi ng ilog. ang sabi nya’y wag na wag akong pupunta dito at tinatakot pa niya akong itoy daw ay tahanan ng isang aswang

Kilala ng lahat ng tao ang nakatira sa bahay na iyon siya ay si aling Corazon mahigit apatnapu na ang edad niya

Si aling Corazon

 

Pumasok na nga ako sa bahay ni aling Corazon nais kong tiyakin kong totoong kinakatay nya ang mga tao sa kanilang bahay

Tinitigan ko syang mabuti habang nakaupo ito sa hagdanan ng kanilang bahay wala naman akong nakitang mahahabang kuko at matutulis na ngipin at hindi rin naman nagbabago ang kanyang anyo

Magbabadya na sana akong umalis nang matabig ko ang isang piraso ng kahoy na naging dahilan upang Makita ako ni aling Corazon

Nangilig ang aking tuhod na naging dahilan ng upang mawalan ako ng balanse sa pagkakatayo ang lalim ng pagtitig sa akin ni aling Corazon nais kong umalis ngunit wala akong lakas upang tumayo sa pagkakadapa

mula sa pagkakadapa ay 

sumigaw ako ng malakas hanggang sa magsidatingan ang ilan sa mga tao 

pinagbabato nila si aling Corazon 

walang nagawa si aling corazon kundi ipangharang ang kaniyang mga bisig 

naiwan kami ni aling corazon na nakaupo sa damuhan 

wala na ang mga pangil at mahahabang kuko na nakita ko kani-kanina lang ang tanging nakita ko ay ang pagpatak ng luha sa kanyang madungis na pisngi 

dumating si lola sa lugar na kinalalagyan ko kinagalitan nya ako at panay ang angaw sa akin hanggang makauwi kami sa aming bahay

kapag naaalala ko ang mga araw na magkasama tayong dalawa pinipikit ko aking mga mata ganun na pala tayo dati kasaya